Taxi - kurs 330 - ma Pan/Pani rozmienić stówkę?

Czwartek, 24 maja 2012 | Komentarze #2

Ekspresowy kurs na koniec dnia. Klientka płaci chore pieniądze, żeby na już dostarczyć do Warszawy jakieś zaproszenia na jakąś ważną imprezę, czy coś. Motyw prosty: odbieram, nadaję przesyłką konduktorską, gość w Wawie odbiera i doręcza. Gnam na Sienkiewicza, żeby odebrać paczkę. Zostaję przy tym ogołocony z wszelkiej drobniejszej gotówki (pytając jeszcze, CZY NIE MAM WYDAĆ DROBNIEJ! - jaaaasne). Trudno się mówi. Jako, że przesyłka w chwili mojego przybycia była w proszku, to na Kaliski nie było szans zdążyć - pognałem na dworzec na Chojny. Na miejscu przebłysnęła mi myśl: "Konduktor będzie miał wydać ze stówy?". Zacząłem kombinować, ale kasa okazała się zamknięta (do 17?! Wieś z tramwajami normalnie..), a pan w budce z hamburgerami z dozą ignorancji stwierdził, że mi nie rozmieni, bo sam ma mało. Przyjechał pociąg, konduktor druczek wypisał i na wieść o "stówce".. bloczek schował z powrotem.
-"Szefie, nie mam wydać, nic nie zrobię."
Nosz.. No to szarża po pełnym ludzi wagonie w poszukiwaniu drobnych. Jak można się domyślić, oczywiście nikt gotówki nie nosi. Drugi złapany na peronie konduktor zrobił tylko wielkie ślepia. Nabiegałem się w tę i z powrotem i nic. Nawet taksiarzy przy dworcu nie było, jak akurat by się przydali. Po konsultacji telefonicznej z koleżanką z bazy biegnę do "Pana Szefa":
-"Szefie, nie da rady na koszt odbiorcy jakoś? To MUSI pojechać."
-"Musi/nie musi.. Zawsze musi.. A jak mi nikt nie odbierze? No i jak ja miałbym to wypisać? Nie da rady!"
No normalnie jakieś jaja, jak w ukrytej kamerze. :/
Pobiegałem jeszcze chwilę po peronie i wtem na horyzoncie pojawia się zbawiciel - młody chłopak akurat wsiadający do pociągu rzecze:
-"Ja mam!"
Ja mu na to:
-"Super!"
A co na to konduktor? Gwizdek i
-"Odjazd!"
:[ !@#$%^&*(!!!

Ostatecznie przesyłka pojechała z godzinnym opóźnieniem z Kaliskiego. A kasę rozmieniłem po drodze na Shell'u na Politechniki (z uśmiechem i bez niczyjej łaski).